1. Robberth
2. MroŸna jesienna noc roku 1284, wraz z matk¹ na pok³adzie handlowca Gallino szykowaliœmy siê powoli na zejœcie z pok³adu, kapitan orzek³, ze niebawem wp³ywamy w zatokê, sk¹d nowo budowany port Flotsam bêdzie ju¿ widoczny, nasza radoœÌ nie potrwa³a d³ugo, gdy tylko minêliœmy wzgórze, zamiast b³êkitnej zatoki naszym oczom ukaza³ nadci¹gaj¹cy w naszym kierunku sztorm, kapitan by³ pewny, ¿e zd¹¿y do portu zanim nadci¹gnie najgorsze, lecz chwile po tym niebo okry³o siê gêstymi chmurami, la³o jak z cebra, potê¿ne fale i ulewny deszcz przys³ania³ nasze ³zy, ryk piorunów zag³usza³ nasz krzyk i modlitwy, bogowie o nas zapomnieli.. Nap³ynê³a kolejna fala, tak silna, ¿e str¹ci³a mnie ze statku, by³em ju¿ sam, wszêdzie ciemnoœÌ, przera¿aj¹cy ha³as, woda œciska³a mi p³uca nie dawa³a oddychaÌ, ogarn¹³ mnie strach, myœl ¿e to ju¿ koniec, straci³em przytomnoœÌ.

ObudziÂłem siĂŞ na plaÂży, obolaÂły i poraniony, Âślepy od soli i piachu w oczach, sam. OdnaleÂźli mnie odziani w zbroje mĂŞÂżczyÂźni, patrolujÂący pla¿ê, gdy opowiedziaÂłem im co siĂŞ staÂło, odpowiedzieli, Âże znaleÂźli roztrzaskany statek  na nowo powstajÂącym falochronie i tylko jednego ocalaÂłego rozbitka - mnie. PrzygarnĂŞÂła mnie rodzina rybakĂłw, a ja sam przez kolejne dziesiĂŞĂŚ lat pracowaÂłem jako gwardzista w twierdzy na wzgĂłrzu, los zniĂłsÂł na nas wiele wojen, po upadku twierdzy by unikn¹Ì Âśmierci poÂżegnaÂłem Flotsam i wyruszyÂłem szukaĂŚ nowego domu.
3.Wojownik

Ostatnio edytowany przez blasta (2011-06-15 21:29:58)